Κυκλοφόρησε το PiBang Linux, που προέκυψε από τον συνδυασμό του Crunchbang [Debian GNU/Linux] και του γνωστού Rasbian [Debian τροποποιημένο για Raspberry Pi], μια διανομή που προσφέρει ένα σταθερό και πλήρες περιβάλλον Openbox για το λιλιπούτειο ARM PC, διευρύνοντας ακόμα περισσότερο τις επιλογές των κατόχων των Pi, όσον αφορά τα είδωλα εγκατάστασης. 

Εδώ να τονίσουμε ότι η διανομή αυτή δεν έχει εκπαιδευτικούς σκοπούς και με το λιτό και παραγωγικό της χαρακτήρα θέλει να δώσει στους χρήστες μια κανονική desktop εμπειρία, χωρίς κανένα περιορισμό και παραλείποντας τις εκπαιδευτικές εφαρμογές.

Και ενώ το Raspbian χρησιμοποιεί ως διαχειριστή παραθύρων το LXDE, το PiBang χρησιμοποιεί το πολύ ελαφρύ Openbox σε συνδυασμό με το Tint2 [εξ’ορισμού πάνελ του CrunchBang] και το Nitrogen [ως wallpaper manager].

To PiBang χρησιμοποιεί αυτό το ελαφρύτερο περιβάλλον εργασίας με την φιλοδοξία να δεσμεύσει όσο το δυνατόν λιγότερους πόρους για να βοηθήσει την λειτουργία προγραμμάτων όπως το Abiword, το Geany και το Gnumeric.

To Openbox δεν είχε επιλεχθεί αρχικά για το Raspbian επειδή είναι πιο δύσκολο στην διαμόρφωση των στοιχείων του μενού. Στο PiBang όμως θα βρείτε τα περισσότερα από τα προγράμματα που θα χρειαστείτε, ήδη περασμένα και τακτοποιημένα. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που το είδωλο εγκατάστασης είναι μεγαλύτερο από αυτό του Raspbian.

Η δεύτερη σημαντική διαφορά είναι η επιλογή του συστήματος ελέγχου διαδικασιών [init]. To Raspbian έρχεται με το εξ’ ορισμού SysV του Debian ενώ το Pibang επέλεξε να στραφεί στο SystemD. Αυτό για εμάς σημαίνει ταχύτερες εκκινήσεις και ευκολότερη εκτέλεση των διαδικασιών.

Η τρίτη σημαντική διαφορά είναι τα αποθετήρια λογισμικού [repos]. Το Raspbian έχει δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο και εντυπωσιακό αποθετηρίου λογισμικού, με αρκετά πακέτα. Είναι τόσο εντυπωσιακό που και το PiBang θα χρησιμοποιήσει το αποθετήριο αυτό ως βάση, με την διαφορά ότι θα προσθέσει και τα δικά του πακέτα λογισμικού προκειμένου να εμπλουτίσει εκείνο του Raspbian. Θα προσφέρει νεότερο λογισμικό που συνήθως δεν διατίθεται, λόγω της πειραματικής φύσης του, από τα κλασικά έως τώρα αποθετήρια.

Η τέταρτη μεγάλη αλλαγή είναι ο διαχειριστής αρχείων. Το LXDE χρησιμοποιεί ως προεπιλογή τον PCManFM ενώ το PiBang χρησιμοποιεί τον SpaceFM. Και οι δύο είναι παρόμοιοι, αλλά ενώ ο SpaceFM καταναλώνει ελαφρώς περισσότερους πόρους, προσφέρει αρκετά βελτιωμένη λειτουργικότητα, γεγονός που δικαιολογεί την θυσία αυτή.

Η πέμπτη μεγάλη αλλαγή είναι το προεπιλεγμένο $SHELL. Ενώ το Bash αποτελεί προεπιλογή στις περισσότερες διανομές Linux χρόνια τώρα, το PiBang έρχεται με προεπιλεγμένο κέλυφος το ZSH. Το Bash εξακολουθεί να είναι εγκατεστημένο για εκείνους που το θέλουν, δεδομένου ότι αποτελεί κομμάτι του αρχικού Debian/Raspbian, που χρησιμοποιήθηκε ως βάση για το PiBang.

Τέλος, το PiBang κάνει χρήση μιας τροποποιημένης έκδοσης του πρoγράμματος Raspi-Config, που για όσους έχουν Raspberry Pi γνωρίζουν την σπουδαιότητα του ως εργαλείο – tweaker για το μικρο PC. Η αρχική ιδέα ήταν να προστεθούν κάποια νέα χαρακτηριστικά που λείπουν, πολλά από τα οποία έχουν γίνει ήδη αποδεκτά και βρίσκονται εν αναμονή.

Εν κατακλείδι, το PiBang χρησιμοποιεί το Raspbian και τις πηγές του, για μέγιστη συμβατότητα και δεδομένου ότι οι πηγές των πακέτων τους είναι κοινές, θα σας παρέχει την σταθερότητα μιας σκληροπυρηνικής διανομής αλλά και βελτιωμένη λειτουργικότητα.